Posted on Monday, April 13, 2009 2:22 PM
Mijn laatste artikel voor de Poëziekrant, over Kouwenaars Vallende stilte en Gaston Franssens boek over hem, heb ik, omdat het nogal lang is, in een nieuwe sectie Essays op dit weblog geplaatst. Zonder de malle eindredactionele ingrepen, zonder de bizarre inleiding ook - maar meer zoals de auteur het bedoeld heeft.
Het zal mijn trouwe fans, vooral hen die mijn werk 'bloedeloos' dan wel 'weerzinwekkend' vinden, plezieren als ik zeg dat dit voorlopig mijn laatste poëziekritiek is. Misschien nog es zo'n stukje van 800 woorden voor Awater als ze me vragen, of op deze plek als ik iets interessants tegenkom, maar geen lange beschouwingen meer. Ik heb dat, vanaf het moment dat Joop Leibbrand me in 2002 vroeg eens te proberen een recensie voor Meander te schrijven, met veel plezier gedaan: ik heb mooi werk gelezen, een paar aardige mensen leren kennen, ook een paar minder aardige, - maar het is nu tijd voor iets anders.
Hieronder een mooie uitzending van Het uur van de wolf uit 2003 over Kouwenaars bundel Totaal witte kamer. Gewoon maar klikken op het plaatje, even geduld, en dan moet ie het doen.
Naar Proeven van Hineininterpretierung (over Gerrit Kouwenaar, Vallende stilte, en Gaston Franssens, Gerrit Kouwenaar en de politiek van het lezen (Poëziekrant nr. 11, jan-feb 2009).